30 Οκτωβρίου. Το χρονολόγιο των γεγονότων ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
30 Οκτωβρίου.
Το χρονολόγιο των γεγονότων
1137. Μάχη του Ρινιάνο μεταξύ των Νορμαδών κατακτητών, Ρανούλφ της Απουλίας και του Ρογήρου της Σικελίας.
1534 . Το Αγγλικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο που αναγνώρισε το βασιλιά Ερρίκου ως επικεφαλής της αγγλικής εκκλησίας
1697. Η Γαλλία, η Αγγλία και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπέγραψαν συμφωνία Ειρήνης στο χωριο Ρύσβικ στην Ολλανδία.
1757. Στην Κωνσταντινούπολη ενθρονίστηκε ο σουλτάνος Μουσταφά ΙΙΙ
1793. Μετά την εισβολή γυναικών στο Συμβούλιο της Κομμούνας του Παρισιού, διάταγμα της Συνέλευσης απαγορεύει τη συμμετοχή των γυναικών «σε σωματεία και Ενώσεις».
1806. Ο Πρώσος στρατηγός Φρίντριχ φον Ρόμπεργκ με 5.300 άνδρες, παρέδωσε την πόλη του Στετίνου σε 800 Γάλλους στρατιώτες υπό τη διοίκηση του στρατηγού Λασάλ.
1817. Ο Σιμόν Μπολιβάρ σχημάτισε την ανεξάρτητη κυβέρνηση της Βενεζουέλας
1828. (Με το παλιό).Παραδόθηκε η τουρκική φρουρά του Κάστρου του Ρίο, στον γάλλο στρατηγό Μαιζών.
1863. (18/30 Οκτωβρίου). Ο Δανός πρίγκιπας Γουλιέλμος Γκλύξμπουργκ γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό στην Αθήνα.
1864. Με την Υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης της Βιέννης από την Πρωσία, την Αυστρία και τη Δανία, λήγει ο Δεύτερος Πόλεμος του Σλέσβιχ. Η Δανία παραιτήθηκε από κάθε αξίωση στο Σλέσβιχ και στο Χόλσταϊν, τα οποία υπήχθησαν σε πρωσική και αυστριακή διοίκηση .
1905. 17/30 Οκτωβρίου. Ο αυτοκράτορας της Ρωσίας Νικολάος Β Αλεξάντροβιτς, μετά από εισήγηση του πρωθυπουργού Σεργκέι Βίτε, υπέγραψε το Μανιφέστο του Οκτωβρίου, (Октябрьский манифест) με την οποία ο Τσάρος Νικόλαος Β παραχωρούσε το δικαίωμα συγκρότησης Κομμάτων, εκλογής κοινοβουλίου με νομοθετική εξουσία ,με Γενικές Εκλογές, και εγγυόταν τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών. Το μανιφέστο δημοσιεύτηκε στον Τύπο την επομένη 18/31 Οκτωβρίου.
1908.Κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο ηλεκτρικό τραμ.
1918. 17/30 Οκτωβρίου.Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συνθηκολόγησε με τις δυνάμεις της Αντάντ και υπέγραψε την Συνθήκη ανακωχής του Μούδρου.
17/30 Οκτωβρίου 1918 .Η Οθωμανική Συνθηκολόγηση στον Μούδρο της Λήμνου
Το βρετανικό Θ/Κ «Agamemnon» επί του οποίου και μονογραφήθηκε η ανακωχή του Μούδρου στις 17/30 Οκτωβρίου 1918 και υπογράφτηκε την επομένη 18/31 Οκτωβρίου, μεταξύ του ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και των αντιπροσώπων του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η δυσμενής εξέλιξη των επιχειρήσεων υποχρέωσε τον Νεότουρκο Μέγα Βεζίρη Ταλαάτ Πασά, να ζητήσει ανακωχή μέσω Αθηνών. Το αίτημα διατύπωσαν στον Άγγλο πρέσβη στην Αθήνα τον Γκρανβίλ στις 22 Σεπτ/5 Οκτωβρίου δύο Τούρκοι διπλωμάτες προερχόμενοι από Σμύρνη.
Στις 25 Σεπτ/8 Οκτωβρίου, ο Γάλλος στρατηγός Φρανσαί ντ' Εσπεραί έλαβε εντολή από το ανώτατο συμβούλιο της Αντάντ να κατευθύνει την συμμαχική στρατιά, που βρισκόταν στη Μακεδονία, προς Κωνσταντινούπολη. Ο δε Άγγλος στρατηγός Μιλν, που διοικούσε επτά μεραρχίες στο μέτωπο της Βουλγαρίας, να κινηθεί προς τη γραμμή Αδριανούπολης - Δεδέαγατς και να ξεκινήσει προέλαση ομοίως προς Κωνσταντινούπολη.
Στη συνέχεια δραπέτευσε ο Ταλαάτ Πασάς και ανέλαβε ο Αχμέτ Ιζέτ Πασάς, ενώ η Αγγλία όρισε τον διοικητή των συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων στη Μεσόγειο, ναύαρχο Σόμερσετ Κάλθορπ, ως πληρεξούσιο της Αντάντ για τη σύναψη της Ανακοχής.
Αρχηγός της τουρκικής αντιπροσωπείας ήταν ο αιχμάλωτος Άγγλος στρατηγός Τσαρλς Τάουνσεντ και ο πρώην υποναύαρχος και υπουργός των Ναυτικών Χουσεΐν Ραούφμπεης.
Η Συνθήκη της άνευ όρων συνθηκολόγησης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε 25 όρους, που συντάχθηκαν στο Λονδίνο και στάλθηκαν τηλεγραφικά στον Άγγλο ναύαρχο μόλις τρεις ημέρες πριν την αποδοχή τους, μετά την οποία και έγιναν γνωστοί στις άλλες Δυνάμεις της Αντάντ. (Γαλλία και Ιταλία). Η συνθήκη προέβλεπε:
1. Την υποχρέωση του ανοίγματος των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου προς την Μαύρη Θάλασσα και την παράδοση των φρουρίων αυτών. 2. Την υπόδειξη των σημείων και έκταση πόντισης ναρκών και τορπιλών και παροχή βοήθειας στην αλίευσή τους.
3. Τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των συμμάχων και των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη και άμεση παράδοση αυτών.
4. Την παράδοση του τουρκικού στρατού (του οπλισμού) με άμεση αποστράτευση, εκτός του απόλυτα αναγκαίου για τη φύλαξη των συνόρων και την εσωτερική ασφάλεια. Η δε δύναμη που θα απέμενε και η κατανομή της, θα καθοριζόταν μεταγενέστερα, σε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση.
5. Την άμεση παράδοση όλων των πολεμικών πλοίων στους Συμμάχους.
6. Την παροχή δυνατότητας στους Συμμάχους να καταλάβουν, για λόγους ασφάλειας, οποιαδήποτε στρατηγικά σημεία επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έκριναν εκείνοι, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Οθωμανική κυβέρνηση.
7. Την ελεύθερη χρήση παντός λιμένος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από συμμαχικά πλοία.
8. Τη χρήση παντός υλικού επανόρθωσης που θα βρισκόταν σε τουρκικό λιμάνι.
9. Την ανεμπόδιστη κατάληψη του συστήματος υπόγειων διωρύγων της Ταυρίδας από τους συμμάχους.
10. Την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού από τα ΒΔ σύνορα με την Περσία και επάνοδο στα προπολεμικά.
11. Την παράδοση του ελέγχου των υποβρυχίων καλωδίων.
12. Την αποφυγή καταστροφής στρατιωτικού, ναυτικού ή εμπορικού υλικού, χωρίς προηγούμενη συμμαχική άδεια.
13. Την παραχώρηση κάθε δυνατής διευκόλυνσης στον ανεφοδιασμό των συμμάχων, με αγορά ανθράκων και ναυτικού υλικού, απαγορευμένης της εξαγωγής τους.
14. Τον έλεγχο όλου του σιδηροδρομικού δικτύου από αξιωματικούς των συμμάχων και την παράδοση του Βατούμ.
15. Την παράδοση των φρουρίων της Χετζάζης, Ασσίρ, Υεμένης, Μεσοποταμίας (Ιράκ), Τριπολίτιδας και Κυρηναϊκής.
16. Την αποχώρηση των στρατευμάτων από την Κιλικία, καθώς και τη διάθεση στις συμμαχικές δυνάμεις όλης της εξάρτησης, όπλων και πυρομαχικών, καθώς και πάσης φύσεως μεταγωγικών του "αποστρατευθησομένου" τουρκικού στρατού.
17. Την παράδοση των λιμένων της Τριπολίτιδας και της Κυρηναϊκής. 18. Την εντός μηνός απέλαση οποιουδήποτε Γερμανού ή Αυστριακού υπηκόου από την Οθωμανική επικράτεια.
19. Την αποδοχή παράλληλης τοποθέτησης αξιωματικών της Αντάντ στο Οθωμανικό Υπουργείο Επισιτισμού.
20. Την κατακράτηση από τους συμμάχους Τούρκων αιχμαλώτων, εκτός εκείνων που υπερέβησαν το όριο στρατιωτικής ηλικίας.
21. Την άμεση διακοπή οποιασδήποτε σχέσης (οικονομικής, εμπορικής κ.λπ.) με τις κεντρικές Δυνάμεις (όρος που είχε ήδη ικανοποιηθεί). 22. Την επιφύλαξη στους Συμμάχους να καταλάβουν οποιοδήποτε χώρο στο βιλαέτι της Αρμενίας, εφόσον εκδηλωθούν ταραχές.
Τα άρθρα 23 και 24 αφορούσαν κινήσεις των συμμαχικών δυνάμεων, ενώ το 25ο όριζε το τέλος των εχθροπραξιών τη μεσημβρίαν της ημέρας της υπογραφής, η οποία και ήταν η επομένη (31 Οκτωβρίου).
30 ΟΚΤ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
1940.Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου. Ενώ ο Παπάγος του συνέστησε υποχώρηση ο διοικητής VIII Μεραρχίας με την ημερήσια διαταγή του ρίχνει το σύνθημα «θα τους ρίξουμε στη θάλασσα». Στις πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου έδωσαν τη ζωή τους οι Ανθυποσμηναγοί Ευάγγελος Γιάνναρης, και Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος. Ο Ι. Μεταξάς, κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους.
Προηγουμένωςο Παπάγος από τη Μεγάλη Βρετανία με προσωπική διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, του επισήμαινε τα ακόλουθα: «Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα–Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…) Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής».
Το καθήκον της VIII Μεραρχίας για τον Παπάγο δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση των διαβάσεων! και εγκατέλειπε τους ορεινούς όγκους της Ηπείρου, της Πίνδου και της Καστοριάς για να καλυφθεί «όπισθεν των ποταμίσκων» του Αράχθου και του Αλιάκμονος.
Στο επιτελείο του Κατσιμήτρου ήσαν: Ο διοικητής πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Π. Μαυρογιάννης, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την οργάνωση του εδάφους στη ζώνη ευθύνης της μεραρχίας. Ο διοικητής της III ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Πεζικού Συνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Γιατζής, Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες, Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού, συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος, ο διοικητής του 40ου Συντάγματος Ευζώνων συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο διοικητής του 42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχης Ιπποκράτης Παπαδημητρόπουλος.
Το μετωπο της Θεσπρωτίας το είχε αναλάβει ο Παπαγικός υποστράτηγος Λιούμπας που παραδόθηκε αμαχητί στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας.
Ο Κατσιμητρος στον τομέα του μετώπου στους Νεγράδες, (Σουδενά, Καλπάκι , Βροντισμένη), τοποθέτησε δύο τάγματα του 15ου ΣΠ, το 1/40 τάγμα Ευζώνων, έναν λόχο πολυβόλων, τα τέσσερα αντιαρματικά πυροβόλα που διέθετε και το 1ο Τάγμα Πολυβόλων.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε στους ταγματάρχες πυροβολικού Δ. Κωστάκη και Κ. Βερσή που με δύο πυροβολαρχίες των 75 χιλ., και τρείς ουλαμούς των 65 χιλ, χάρη στην ευστοχία τους, διέλυσαν την Ιταλική επίθεση.
Στις 30 Οκτωβρίου το πρωί έφτασε πεζοπορών στο Επταχώρι ο διοικητής
της Ι Μεραρχίας Βασίλειος Βραχνός και ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου στην Πίνδο. Ο Βραχνός βρήκε τα ελληνικά τμήματα σε διάλυση.
Έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κ. Δαβάκης και Αθ. Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος. Αμέσως το κλίμα άλλαξε και επανήλθε πειθαρχία και τάξη στο στράτευμα.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα, ο Βραχνός ανακοίνωσε την απόφασή του για αντεπίθεση εναντίον της ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, η οποία ήδη είχε εισχωρήσει αρκετά μέσα στην οροσειρά της Πίνδου παρακάμπτοντας το Επταχώρι και την ελληνική γραμμή άμυνας.
Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική διαταγή για επιθετική ενέργεια..
1941. Ενώ άρχιζε η μάχη της Σεβαστούπολης, ο Ρούσβελτ ενέκρινε την παροχή πιστώσεων προς τη Σοβιετική Ένωση για την προμήθεια αγαθών και πρώτων υλών
1942. Άγημα του βρετανικού HMS Petard πήρε από το γερμανικό υποβρύχιο U-559, μια άθικτη συσκευή αποκρυπτογράφησης του γερμανικού κώδικα «Enigma».
1943. Δύναμη 114 Ιερολοχιτών και 200 βρετανών αλεξιπτωτιστών υπό το Συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε, κατέλαβε τη Σάμο.
1944. Οι Γερμανοί αποχώρησαν από τη Θεσσαλονίκη και μπήκε ο ΕΛΑΣ, ως ελευθερωτής.
1947. Υπογράφηκε στη Γενεύη η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου συμφωνία (GATT) από 23 κράτη.
1956 .Η Αγγλία και η Γαλλία επέδωσαν τελεσίγραφο στο Κάιρο για την αποχώρηση των στρατευμάτων του από την περιοχή της διώρυγας του Σουέζ, που απορρίφθηκε. Από τον Νάσερ.
1963. Ο εισαγγελέας Χρήστος Σαρτζετάκης ολοκλήρωσε τις ανακρίσεις για την υπόθεση Λαμπράκη.
Την ίδια ημέρα η Αλγερία και το Μαρόκο συμφώνησαν στο Μπαμάκο να λύσουν ειρηνικά τη συνοριακή διαφωνία τους.
1975. Ο Φράνκο μεταβίβασε την εξουσία στην Ισπανία στον Χουάν Κάρλος Α'
1980 . Έληξε η εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ με κοινή προσφυγή στο ΔΔΔ της Χάγης.
1992. Συγκρούσεις μεταξύ Β. Οσετίας και Ινγκουσετίας στη Ρωσία.
1995. Έγινε το δημοψήφισμα για το ελεύθερο Κεμπέκ αλλά το 50,6% ψήφισε κατά της απόσχισής του από τον Καναδά.
1998.Μετά τη συμφωνία του γιουγκοσλαβικού στρατού και του ΝΑΤΟ που υπογράφηκε στις 15 Οκτωβρίου, τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ άρχισαν την αποστολή επιτήρησης του εναέριου χώρου στο Κοσσυφοπέδιο που ονομάστηκε «Eagle Eye».
2001. Η Λέσχη του Λονδίνου διέγραψε 600 εκ. δολ του χρέους της ΟΔ. Γιουγκοσλαβίας που περιορίστηκε σε 2,2 δις ευρώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/
Το χρονολόγιο των γεγονότων
1137. Μάχη του Ρινιάνο μεταξύ των Νορμαδών κατακτητών, Ρανούλφ της Απουλίας και του Ρογήρου της Σικελίας.
1534 . Το Αγγλικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο που αναγνώρισε το βασιλιά Ερρίκου ως επικεφαλής της αγγλικής εκκλησίας
1697. Η Γαλλία, η Αγγλία και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπέγραψαν συμφωνία Ειρήνης στο χωριο Ρύσβικ στην Ολλανδία.
1757. Στην Κωνσταντινούπολη ενθρονίστηκε ο σουλτάνος Μουσταφά ΙΙΙ
1793. Μετά την εισβολή γυναικών στο Συμβούλιο της Κομμούνας του Παρισιού, διάταγμα της Συνέλευσης απαγορεύει τη συμμετοχή των γυναικών «σε σωματεία και Ενώσεις».
1806. Ο Πρώσος στρατηγός Φρίντριχ φον Ρόμπεργκ με 5.300 άνδρες, παρέδωσε την πόλη του Στετίνου σε 800 Γάλλους στρατιώτες υπό τη διοίκηση του στρατηγού Λασάλ.
1817. Ο Σιμόν Μπολιβάρ σχημάτισε την ανεξάρτητη κυβέρνηση της Βενεζουέλας
1828. (Με το παλιό).Παραδόθηκε η τουρκική φρουρά του Κάστρου του Ρίο, στον γάλλο στρατηγό Μαιζών.
 |
| ΓΩΡΓΙΟΣ Α ΒΑΣΙΛΕΥΣ |
1863. (18/30 Οκτωβρίου). Ο Δανός πρίγκιπας Γουλιέλμος Γκλύξμπουργκ γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό στην Αθήνα.
1864. Με την Υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης της Βιέννης από την Πρωσία, την Αυστρία και τη Δανία, λήγει ο Δεύτερος Πόλεμος του Σλέσβιχ. Η Δανία παραιτήθηκε από κάθε αξίωση στο Σλέσβιχ και στο Χόλσταϊν, τα οποία υπήχθησαν σε πρωσική και αυστριακή διοίκηση .
1905. 17/30 Οκτωβρίου. Ο αυτοκράτορας της Ρωσίας Νικολάος Β Αλεξάντροβιτς, μετά από εισήγηση του πρωθυπουργού Σεργκέι Βίτε, υπέγραψε το Μανιφέστο του Οκτωβρίου, (Октябрьский манифест) με την οποία ο Τσάρος Νικόλαος Β παραχωρούσε το δικαίωμα συγκρότησης Κομμάτων, εκλογής κοινοβουλίου με νομοθετική εξουσία ,με Γενικές Εκλογές, και εγγυόταν τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών. Το μανιφέστο δημοσιεύτηκε στον Τύπο την επομένη 18/31 Οκτωβρίου.
1908.Κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο ηλεκτρικό τραμ.
1918. 17/30 Οκτωβρίου.Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συνθηκολόγησε με τις δυνάμεις της Αντάντ και υπέγραψε την Συνθήκη ανακωχής του Μούδρου.
17/30 Οκτωβρίου 1918 .Η Οθωμανική Συνθηκολόγηση στον Μούδρο της Λήμνου
Το βρετανικό Θ/Κ «Agamemnon» επί του οποίου και μονογραφήθηκε η ανακωχή του Μούδρου στις 17/30 Οκτωβρίου 1918 και υπογράφτηκε την επομένη 18/31 Οκτωβρίου, μεταξύ του ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και των αντιπροσώπων του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η δυσμενής εξέλιξη των επιχειρήσεων υποχρέωσε τον Νεότουρκο Μέγα Βεζίρη Ταλαάτ Πασά, να ζητήσει ανακωχή μέσω Αθηνών. Το αίτημα διατύπωσαν στον Άγγλο πρέσβη στην Αθήνα τον Γκρανβίλ στις 22 Σεπτ/5 Οκτωβρίου δύο Τούρκοι διπλωμάτες προερχόμενοι από Σμύρνη.
Στις 25 Σεπτ/8 Οκτωβρίου, ο Γάλλος στρατηγός Φρανσαί ντ' Εσπεραί έλαβε εντολή από το ανώτατο συμβούλιο της Αντάντ να κατευθύνει την συμμαχική στρατιά, που βρισκόταν στη Μακεδονία, προς Κωνσταντινούπολη. Ο δε Άγγλος στρατηγός Μιλν, που διοικούσε επτά μεραρχίες στο μέτωπο της Βουλγαρίας, να κινηθεί προς τη γραμμή Αδριανούπολης - Δεδέαγατς και να ξεκινήσει προέλαση ομοίως προς Κωνσταντινούπολη.
Στη συνέχεια δραπέτευσε ο Ταλαάτ Πασάς και ανέλαβε ο Αχμέτ Ιζέτ Πασάς, ενώ η Αγγλία όρισε τον διοικητή των συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων στη Μεσόγειο, ναύαρχο Σόμερσετ Κάλθορπ, ως πληρεξούσιο της Αντάντ για τη σύναψη της Ανακοχής.
Αρχηγός της τουρκικής αντιπροσωπείας ήταν ο αιχμάλωτος Άγγλος στρατηγός Τσαρλς Τάουνσεντ και ο πρώην υποναύαρχος και υπουργός των Ναυτικών Χουσεΐν Ραούφμπεης.
Η Συνθήκη της άνευ όρων συνθηκολόγησης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε 25 όρους, που συντάχθηκαν στο Λονδίνο και στάλθηκαν τηλεγραφικά στον Άγγλο ναύαρχο μόλις τρεις ημέρες πριν την αποδοχή τους, μετά την οποία και έγιναν γνωστοί στις άλλες Δυνάμεις της Αντάντ. (Γαλλία και Ιταλία). Η συνθήκη προέβλεπε:
1. Την υποχρέωση του ανοίγματος των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου προς την Μαύρη Θάλασσα και την παράδοση των φρουρίων αυτών. 2. Την υπόδειξη των σημείων και έκταση πόντισης ναρκών και τορπιλών και παροχή βοήθειας στην αλίευσή τους.
3. Τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των συμμάχων και των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη και άμεση παράδοση αυτών.
4. Την παράδοση του τουρκικού στρατού (του οπλισμού) με άμεση αποστράτευση, εκτός του απόλυτα αναγκαίου για τη φύλαξη των συνόρων και την εσωτερική ασφάλεια. Η δε δύναμη που θα απέμενε και η κατανομή της, θα καθοριζόταν μεταγενέστερα, σε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση.
5. Την άμεση παράδοση όλων των πολεμικών πλοίων στους Συμμάχους.
6. Την παροχή δυνατότητας στους Συμμάχους να καταλάβουν, για λόγους ασφάλειας, οποιαδήποτε στρατηγικά σημεία επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έκριναν εκείνοι, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Οθωμανική κυβέρνηση.
7. Την ελεύθερη χρήση παντός λιμένος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από συμμαχικά πλοία.
8. Τη χρήση παντός υλικού επανόρθωσης που θα βρισκόταν σε τουρκικό λιμάνι.
9. Την ανεμπόδιστη κατάληψη του συστήματος υπόγειων διωρύγων της Ταυρίδας από τους συμμάχους.
10. Την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού από τα ΒΔ σύνορα με την Περσία και επάνοδο στα προπολεμικά.
11. Την παράδοση του ελέγχου των υποβρυχίων καλωδίων.
12. Την αποφυγή καταστροφής στρατιωτικού, ναυτικού ή εμπορικού υλικού, χωρίς προηγούμενη συμμαχική άδεια.
13. Την παραχώρηση κάθε δυνατής διευκόλυνσης στον ανεφοδιασμό των συμμάχων, με αγορά ανθράκων και ναυτικού υλικού, απαγορευμένης της εξαγωγής τους.
14. Τον έλεγχο όλου του σιδηροδρομικού δικτύου από αξιωματικούς των συμμάχων και την παράδοση του Βατούμ.
15. Την παράδοση των φρουρίων της Χετζάζης, Ασσίρ, Υεμένης, Μεσοποταμίας (Ιράκ), Τριπολίτιδας και Κυρηναϊκής.
16. Την αποχώρηση των στρατευμάτων από την Κιλικία, καθώς και τη διάθεση στις συμμαχικές δυνάμεις όλης της εξάρτησης, όπλων και πυρομαχικών, καθώς και πάσης φύσεως μεταγωγικών του "αποστρατευθησομένου" τουρκικού στρατού.
17. Την παράδοση των λιμένων της Τριπολίτιδας και της Κυρηναϊκής. 18. Την εντός μηνός απέλαση οποιουδήποτε Γερμανού ή Αυστριακού υπηκόου από την Οθωμανική επικράτεια.
19. Την αποδοχή παράλληλης τοποθέτησης αξιωματικών της Αντάντ στο Οθωμανικό Υπουργείο Επισιτισμού.
20. Την κατακράτηση από τους συμμάχους Τούρκων αιχμαλώτων, εκτός εκείνων που υπερέβησαν το όριο στρατιωτικής ηλικίας.
21. Την άμεση διακοπή οποιασδήποτε σχέσης (οικονομικής, εμπορικής κ.λπ.) με τις κεντρικές Δυνάμεις (όρος που είχε ήδη ικανοποιηθεί). 22. Την επιφύλαξη στους Συμμάχους να καταλάβουν οποιοδήποτε χώρο στο βιλαέτι της Αρμενίας, εφόσον εκδηλωθούν ταραχές.
Τα άρθρα 23 και 24 αφορούσαν κινήσεις των συμμαχικών δυνάμεων, ενώ το 25ο όριζε το τέλος των εχθροπραξιών τη μεσημβρίαν της ημέρας της υπογραφής, η οποία και ήταν η επομένη (31 Οκτωβρίου).
30 ΟΚΤ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
1940.Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου. Ενώ ο Παπάγος του συνέστησε υποχώρηση ο διοικητής VIII Μεραρχίας με την ημερήσια διαταγή του ρίχνει το σύνθημα «θα τους ρίξουμε στη θάλασσα». Στις πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου έδωσαν τη ζωή τους οι Ανθυποσμηναγοί Ευάγγελος Γιάνναρης, και Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος. Ο Ι. Μεταξάς, κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους.
Προηγουμένωςο Παπάγος από τη Μεγάλη Βρετανία με προσωπική διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, του επισήμαινε τα ακόλουθα: «Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα–Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…) Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής».
Το καθήκον της VIII Μεραρχίας για τον Παπάγο δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση των διαβάσεων! και εγκατέλειπε τους ορεινούς όγκους της Ηπείρου, της Πίνδου και της Καστοριάς για να καλυφθεί «όπισθεν των ποταμίσκων» του Αράχθου και του Αλιάκμονος.
Στο επιτελείο του Κατσιμήτρου ήσαν: Ο διοικητής πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Π. Μαυρογιάννης, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την οργάνωση του εδάφους στη ζώνη ευθύνης της μεραρχίας. Ο διοικητής της III ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Πεζικού Συνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Γιατζής, Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες, Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού, συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος, ο διοικητής του 40ου Συντάγματος Ευζώνων συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο διοικητής του 42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχης Ιπποκράτης Παπαδημητρόπουλος.
Το μετωπο της Θεσπρωτίας το είχε αναλάβει ο Παπαγικός υποστράτηγος Λιούμπας που παραδόθηκε αμαχητί στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας.
Ο Κατσιμητρος στον τομέα του μετώπου στους Νεγράδες, (Σουδενά, Καλπάκι , Βροντισμένη), τοποθέτησε δύο τάγματα του 15ου ΣΠ, το 1/40 τάγμα Ευζώνων, έναν λόχο πολυβόλων, τα τέσσερα αντιαρματικά πυροβόλα που διέθετε και το 1ο Τάγμα Πολυβόλων.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε στους ταγματάρχες πυροβολικού Δ. Κωστάκη και Κ. Βερσή που με δύο πυροβολαρχίες των 75 χιλ., και τρείς ουλαμούς των 65 χιλ, χάρη στην ευστοχία τους, διέλυσαν την Ιταλική επίθεση.
Στις 30 Οκτωβρίου το πρωί έφτασε πεζοπορών στο Επταχώρι ο διοικητής
της Ι Μεραρχίας Βασίλειος Βραχνός και ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου στην Πίνδο. Ο Βραχνός βρήκε τα ελληνικά τμήματα σε διάλυση.
Έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κ. Δαβάκης και Αθ. Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος. Αμέσως το κλίμα άλλαξε και επανήλθε πειθαρχία και τάξη στο στράτευμα.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα, ο Βραχνός ανακοίνωσε την απόφασή του για αντεπίθεση εναντίον της ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, η οποία ήδη είχε εισχωρήσει αρκετά μέσα στην οροσειρά της Πίνδου παρακάμπτοντας το Επταχώρι και την ελληνική γραμμή άμυνας.
Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική διαταγή για επιθετική ενέργεια..
1941. Ενώ άρχιζε η μάχη της Σεβαστούπολης, ο Ρούσβελτ ενέκρινε την παροχή πιστώσεων προς τη Σοβιετική Ένωση για την προμήθεια αγαθών και πρώτων υλών
1942. Άγημα του βρετανικού HMS Petard πήρε από το γερμανικό υποβρύχιο U-559, μια άθικτη συσκευή αποκρυπτογράφησης του γερμανικού κώδικα «Enigma».
1943. Δύναμη 114 Ιερολοχιτών και 200 βρετανών αλεξιπτωτιστών υπό το Συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε, κατέλαβε τη Σάμο.
1944. Οι Γερμανοί αποχώρησαν από τη Θεσσαλονίκη και μπήκε ο ΕΛΑΣ, ως ελευθερωτής.
1947. Υπογράφηκε στη Γενεύη η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου συμφωνία (GATT) από 23 κράτη.
1956 .Η Αγγλία και η Γαλλία επέδωσαν τελεσίγραφο στο Κάιρο για την αποχώρηση των στρατευμάτων του από την περιοχή της διώρυγας του Σουέζ, που απορρίφθηκε. Από τον Νάσερ.
1963. Ο εισαγγελέας Χρήστος Σαρτζετάκης ολοκλήρωσε τις ανακρίσεις για την υπόθεση Λαμπράκη.
Την ίδια ημέρα η Αλγερία και το Μαρόκο συμφώνησαν στο Μπαμάκο να λύσουν ειρηνικά τη συνοριακή διαφωνία τους.
1975. Ο Φράνκο μεταβίβασε την εξουσία στην Ισπανία στον Χουάν Κάρλος Α'
1980 . Έληξε η εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ με κοινή προσφυγή στο ΔΔΔ της Χάγης.
1992. Συγκρούσεις μεταξύ Β. Οσετίας και Ινγκουσετίας στη Ρωσία.
1995. Έγινε το δημοψήφισμα για το ελεύθερο Κεμπέκ αλλά το 50,6% ψήφισε κατά της απόσχισής του από τον Καναδά.
1998.Μετά τη συμφωνία του γιουγκοσλαβικού στρατού και του ΝΑΤΟ που υπογράφηκε στις 15 Οκτωβρίου, τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ άρχισαν την αποστολή επιτήρησης του εναέριου χώρου στο Κοσσυφοπέδιο που ονομάστηκε «Eagle Eye».
2001. Η Λέσχη του Λονδίνου διέγραψε 600 εκ. δολ του χρέους της ΟΔ. Γιουγκοσλαβίας που περιορίστηκε σε 2,2 δις ευρώ
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια