Η ομάδα του φωτός, η γνώση της Θάλασσας και η μάχη για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας

 

Θέλω να πω μια ιστοριούλα. Κάποτε, λέει, ήταν μια ομάδα πολύ δεμένη με έναν δάσκαλο και είχαν λάβει ο καθένας την δυναμική του, το όπλο του.

Η έχουσα την έφεση δυναμική του ύδατος και φυσικά της γνώσης λέγονταν Νια.

Μετά από ένα πισωγύρισμα σε μια μάχη θεώρησε να βάλει τα δυνατά της και να γίνει κυρίαρχος του υγρού στοιχείου. Όχι ότι δεν ήταν, αλλά ήταν βάση ομαδικότητας και όλοι μαζί και με την καθοδήγηση του δασκάλου, μάλλον του ιερού ναού του φωτός.

Σε μια εξάσκηση να δει αν καταφέρνει να υποτάξει το υγρό στοιχείο, χάνει τον έλεγχο γιατί βλέπει ότι μπορούσε να γίνει ένα με το πνεύμα της γνώσης.

Όμως αυτό ξαφνικά την διέγραψε από την θέση της στην ομάδα σαν υλική ύπαρξη και το ιερό ναό του φωτός.

Πάει η ομάδα πάει ο δάσκαλος πάνε όλα ..το ‘παιζε η γνώση ανεξέλεγκτα. Ο δάσκαλος αυτόματα είδε τι είχε συμβεί, χάθηκε ένας μαθητής με το όπλο του υγρού στοιχείου, χάθηκε η γνώση της ομάδας. Κατάλαβε πως η μαθήτρια του η Νια είχε χαθεί στην απέραντη γνώση.

 

Ο δάσκαλος αισθάνθηκε υπεύθυνος σε ότι έγινε και αμέσως άνοιξε πόλεμο με τον χρόνο να γυρίσει πίσω να την επαναφέρει. Πράγμα δύσκολο γιατί ο χρόνος είχε την ευκαιρία της ύλης νέος γέρος τον έκανε υπέργηρο και όμως οι μάχες του ήταν επικές να σώσει την Νια του.

Και όλη η ομάδα πάσχιζε να την βρει και να την σώσει αλλά εκείνη ήταν χαμένη ότι ήτανε η μάνα του υγρού στοιχείου της γνώσης αλλά της γνώσης χωρίς λογική χωρίς καρδιά. Έτσι πάμπολλες φορές ήρθε αντιμέτωπη με τους πλησίον της ομάδας και τον ίδιο τον δάσκαλο, δεν τους αναγνώριζε και ή θα την σκότωναν ή θα τους σκότωνε όποτε υποχωρούσαν οι μαθητές μαχητές πλησίον της. Αυτοί που ήταν κάποτε πλησίον της.

Το υγρό στοιχείο την θεωρούσε βασίλισσα μητέρα αλλά τα άλλα βασιλεία υπέφεραν για το τι έκανε. Κόντευε να ταράξει το οικοδόμημα του φωτός. Ο δάσκαλος είχε πέσει σε μαρασμό και οι μαθητές προσπαθούσαν να σώσουν ότι σώζεται. Ξέρετε η ΝΙΑ σαν γνώση έφτιαχνε και τα υλικά όπλα της ομάδας ..ικανότατη στην σύνδεση σκέψης και στα της λογικής.

Οι μαθητές είχαν και αυτοί φοβηθεί, ήταν σε δίλλημα να την σκοτώσουν ή να την επαναφέρουν, αλλά δεν γίνονταν, σαν υγρό στοιχείο γνώση έλιωνε στο γήινο περιβάλλον.

Η Νια η γνώση της ομάδας είχε γίνει εναντίον της, αυτή είχε τις σκέψεις και φτιάχνονταν τα υλικά όπλα. Συνέδεε και δημιουργούσε, ήξερε να χειρίζεται τα χέρια της θαυμάσια, μια που ήταν στο οίκο του φωτός και της ένωσης, ευθύνης και αλήθειας

Σε μια μάχη οι κρόνιοι, που ελέγχουν τον χρόνο, επειδή ο δάσκαλος είχε εισέλθει στο πεδίο τους έπρεπε να δώσει μάχες.

Μια τον έκαναν υπέργηρο, αδύναμο ή σε μια μάχη τον έκανα νήπιο για να τον σκοτώσουν. Φυσικά δεν μπορούσαν αλλά έκαναν ζημιά. Τι ζημιά; απλά εγκλωβίζοντας τον σε ένα χωροχρόνο μέχρι να τον ξεπεράσει.

Και καθυστερούσε την ροή των μαθητών και δασκάλων. Αλλά και γενικά έμενε η γη ανεξέλεγκτη σε επιθέσεις.

Όποτε πάρθηκε απόφαση να μην προσπαθήσουν επαναφέρουν την Νία, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να δράσουν και φυσικά αν θελήσει να γυρίσει θα δείξει σημάδι...η ψυχή πάντα δείχνει σημάδι ότι είναι κατειλημμένη το λέει. Σε όποιον καταλαβαίνει.

Πάντως, όντως να το ξέρετε, όσο και κατειλλημένο να είναι ένα άτομο, πάντα η ψυχή ζητάει βοήθεια, με τρόπο εμφανή σε όποιον μπορεί να την σώσει.

Θυμάμαι ...ειπε ο δασκαλος  να με διώχνουν λεκτικά «φύγε από κοντά μου, πως είσαι έτσι γεροανόητε, τι θέλεις από μένα, εγώ είμαι αλλιώς» κλπ. και ενώ λέγονταν αυτά φωναχτά, με μια φωνή αγριεμένη, μια άλλη φωνή, ήπια, γλυκιά, απελπισμένη, από το ίδιο άτομο, από το ίδιο στόμα, χαμηλόφωνα, έλεγε «σώσε με» και έκανε τα χέρια σε στάση προσευχής, σημάδι ότι είχε καταλληφθεί και η ψυχή ζητούσε να ελευθερωθεί, από κάποιον που ήξερε τον δρόμο. Εχω πάμπολλα παραδείγματα.

Ετσι λοιπόν και η ΝΙΑ, μπήκε σε ένα ποτήρι νερό και φανερώθηκε αχνά η μορφή της, έτσι κατάλαβαν ο δάσκαλος και πλησίον οι μαχητές μαθητές ότι η ψυχή της Νιας θέλει να σωθεί. Ετσι αρχίζει ένας τεράστιος αγώνας να σωθεί. που είχε πολύ δραματικές περιπέτειες για την ομάδα και τον δάσκαλο. αν θέλετε το συνεχίζουμε, έχει ενωτικό τέλος, η ομάδα του φωτός πάντα νικά.

Τα ωραία ξεκινούν από τώρα στην ιστοριούλα, να δείτε τι γίνεται και τι σημαίνει ομάδα, δάσκαλος και ένωση για τον κόσμο και πως ο κόσμος τους συμπεριφέρθηκε ξεχνώντας για όσα καλά είχαν κάνει και τους δίκασαν για μια ηλιθιότητα των ΜΜΕ που πίσω κρύβονταν άλλοι, φυσικά με δικαστές, κυβερνήτες και εξουσίες εδώ.

Η ψυχή της Νία ζητούσε βοήθεια ήθελε να γυρίσει αλλά οι δυνάμεις του ωκεανού Ποσειδώνα που είχε αποκτήσει ήταν αδύνατον να την αφήσουν να γυρίσει.

Ήξερε και αυτό το είχαν διδαχθεί πολύ καλά ότι υπάρχουν και είναι σαν ομάδα ο καθένας το όπλο του αλλά όλοι μαζί μαχητές. Γι' αυτό και ήτανε στην πόλη μέσα, σαν καλογεροι της πολης,,, ήξεραν τι σημαινει μοναχισμος. πλησιον. αγαπη. είχαν το ναό του φωτός  μοναστηρι  έτσι λέγονταν, που έμενε ο δάσκαλος

Ο δάσκαλος με το που βλέπει αυτό στο νερό, την μορφή της νιας στο ποτήρι, έπρεπε να δράσει όπως και όλοι γρήγορα, γιατί τα περιθώρια στένευαν. Είχε αρχίσει και επίθεση στο ναό.

Ήταν υπερβολικά δύσκολη περίπτωση. Οι δυνάμεις του ωκεανού τεράστιες και το εγώ κοκορεύεται τεράστια. Έπρεπε να βρεθεί λύση.....

Το τεράστιο εγώ είχε δημιουργηθεί από το εγώ της σκοτεινής γνώσης που βγαίνει από το πυρ. Από την σχαση πυρηνική σχάση. Αυτό, το μισό το ελέγχει η σπείρα η αρνητική.την οποια  Αυτήν  η φωτεινή ομάδα  την είχανε κλείσει φυλακή, την είχε εγκλωβίσει, της είχαν πάρει το ραβδί αρνητικης  δημιουργιας δλδ καταστροφης γιατί πάλι τα έβαλε τότε με τον δάσκαλο και θα έκαιγε τα πάντα.

Μόνο, αν η σπείρα ανακρούσει τις δυνάμεις της πάλι και την έβγαζαν από την φυλακη  Μπορούσε να τραβήξει τις δυνάμεις του ωκεανού που είχε η Νια και θα την επανάφερε σαν οντότητα αλλά χωρίς πλέον δυνάμεις, που θα αποκτούσε πάλι από την αρχή με διδασκαλία.

Αυτό το μόνο εύκολο, είπαν οι μαθητές και ο δάσκαλος, όπως το ποδήλατο δεν ξεχνιέται ποτέ η ισορροπία όποτε αποκτιέται γρήγορα. Οι δυνάμεις και τα όπλα.

Τελικά όλα εντάξει, αλλά αν η σπείρα, που ήταν μισό φίδι μισή γυναίκα, έπαιρνε τις δυνάμεις και έκανε ζημιά στον πλανήτη. Είδαμε και πάθαμε την περασμένη φορά.αναρωτηθηκαν 

Και πως θα πάρουν τις καλά φυλασσόμενες δυνάμεις της και να την βγάλουν από την φυλακή....

Τεράστιο ρίσκο και επικίνδυνο, ο δάσκαλος είπε ότι η ομάδα είναι το παν και σαν ομάδα μας βλέπει το φως.

Μόνο έτσι θα νικήσουμε.

Έτσι λοιπόν όταν λέμε γνώση του ωκεανού είναι όλων των συναισθημάτων, της γέννησης, του έρωτα. Και γενικά κακού καλού, πάνω κάτω, ορατών αοράτων, δημιουργίας και καταστροφής. το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό

Έτσι λοιπόν έπρεπε να σωθεί η ΝΙΑ, η ομάδα. 

Το σχέδιο ήταν να ενωθούν σαν ομάδα και να υπερβάλλουν εαυτό, να πάνε στην φυλακή, να βρούνε την σπείρα, το φίδι μισή γυναίκα, που ξέρει από ενέργειες, μάλλον ήταν η έχων την γνώση, κρατάει το σκήπτρο της πυρηνικής σχάσης καταστροφης 

Με λίγα λόγια έκαιγε τα πάντα, κατάστρεφε τα πάντα, ενώ με την ήπια μορφή άλλαζε τα δεδομένα

Εδώ θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση...κάτι τέτοιο είχε γίνει και στην Ατλαντίδα. Κάτι τέτοιο έγινε και με την πυρηνική έκρηξη το ‘45 που αναγκάστηκε να κατέβει όλη η φωτεινή ομάδα για να σταματήσει, να φυλακίσει τις πυρηνικές εκρήξεις στην Γη ..πράγμα που πάει να καταργηθεί τώρα γιατί κάποια Νια ήθελε να γίνει σουπεργουμαν.

Να δείτε και σύνδεση της ιστορίας σήμερα εχτές και αύριο

Έπρεπε οι μαθητές της ομάδας να μπουν μες την φυλακή την καλά κρυμμένη ..να ελευθερώσουν την σπείρα και να μπουν στο κρυπταρι εκεί που κρύβονται τα σούπερ όπλα των σκοτεινών.

Πως θα διαρρηχτεί;

Και όταν το δώσουν το σκήπτρο στη σπείρα, σίγουρα η σπείρα μην τρελαθεί και αρχίσει να θέλει τον κόσμο δικό της .και τότε ποιος θα την νικήσει....

Με λίγα λόγια ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ πόσο ρίσκο για την ανθρωπότητα έπαιρνε η ομάδα για να σώσουν μια της ομάδας.

Και φυσικά ο δάσκαλος, όλα πάνω του έπεσαν.

Γιατί όλο αυτό.. η σπείρα είχε την αρνητική ενέργεια ενώ ο δάσκαλος είχε την αρμονία, αλλά η σπείρα αν έπαιρνε από την μια την δύναμη του κακού τότε ο δάσκαλος θα της έφερνε την ισορροπία.

Ξεκίνησε λοιπόν η διαδικασία απελευθέρωσης της σπείρας.... η σπείρα ξέρουμε πάει και δεξιόστροφα και αριστερόστροφα, εξέλιξη και πισωγύρισμα.. πτώση.

Ετσι λοιπόν κατάφεραν να την ελευθερώσουν την σπείρα ,,,και να πάρουν να της δώσουν το σκήπτρο όπλο... με μια συμφωνία, ότι θα έφευγε από την γη η σπείρα, που ως συνήθως αυτά τα άτομα δεν την κρατούν, μόλις τους κάνεις αυτό που θέλουν και πάρουν την υπογραφή μετά σε χορεύουν στο ταψί. Ολοι ξέρανε και η ομάδα ήταν σε εγρήγορση, να μην κάνει ζημιά η σπείρα ή καλέσει και έρθουν όλα τα κακά, μπορούσε με το σκήπτρο της ακόμη και να τους ελευθερώσει τους άλλους φυλακισμένους

Η Νία για να διατηρηθεί με τη μορφή σαν νερό που ήταν, την πάγωσαν και τότε βοήθησαν και παλαιότεροι εχθροί, να μείνει παγωμένη έως ότου η σπείρα έρθει σε επαφή και της πάρει τις δυνάμεις του ωκεανού.

Η σπείρα καυχιόταν ότι σαν φίδι αυτή έφερε την σπείρα στην γη και έτσι είναι η κυρίαρχη, εξάλλου τα μόνα ζώα που κάνουν σπείρα είναι τα φίδια.

Σπείρα ναι, έλεγε η ομάδα του φωτός, αλλά αρμονία ποτέ.

Εν τω μεταξύ η ομάδα του φωτός, για να κάνει κάτι τέτοιο, να δώσει σε κακό πίσω ή να αποφυλακίσει, ήταν άκρως επικίνδυνο και σκοτεινό, οπότε είχαν χάσει τις φωτεινές δυνάμεις τους. Απλά έκαναν ότι έκαναν με την πίστη και την ομάδα να ενωθούν και θα πετύχουν. Πράγματι μετά από μεγάλες προσπάθειες και ενώ η σπείρα ήξερε ότι δεν έχουν δυνάμεις έκανε το παν να λιώσει η Νία και να χάσει η οριστικά η ομάδα, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κακών.

Με ελισσόμενες σκέψεις, λόγια και σαν τον Διόνυσο αντιστέκονταν μεν, δεν αντιδρούσαν δε.η ομαδα και ο δασκαλος 

Ας πούμε, μπλόφαραν στη σπείρα ότι έχουν φυλακισμένο τον αντίπαλό της, που θα την κατέστρεφε, και άλλα τέτοια, τελικά η σπείρα πήρε τις δυνάμεις από τη Νία και ξαναεπανήλθε σαν ύλη όλη η ομάδα, πλέον χάρηκε και κανείς δεν είχε δυνάμεις όμως ήταν ομάδα και θα τα κατάφερναν.

Η σπείρα δεν έδινε πίσω τίποτα, ούτε έφευγε, θυμήθηκε ότι την είχαν φυλακίσει και προχώρησε στην απελευθέρωση όλων των κακών υπάρξεων. Όμως τότε συνέβη κάτι αδιανόητο, που μόνο ο δάσκαλος ήξερε ότι θα γινόταν.

Η δύναμη του πνεύματος του ωκεανού είναι τόσο μεγάλη που η σπείρα δεν θα άντεχε, θα έλιωνε μαζί με το σκήπτρο. Ετσι σώθηκε η ανθρωπότητα, ξαναέγινε ομάδα και μάθαινε ότι το μόνο που μετράει, ότι λάθη κι αν έγιναν, η ομάδα μετράει ο ένας για τον άλλον και βγήκαν χαρούμενοι στο δρόμο για να γιορτάσουν ότι νίκησαν τη μάχη.

Τότε είδαν κολλημένα στα κινητά και στις κολώνες ότι καταζητούνται, ότι είναι επικίνδυνοι και όποιος τους βρει να τους σκοτώσει ή να τους συλλάβει. Ζήτησαν και από κακές δυνάμεις να τους συλλάβουν γιατί ελευθέρωσαν φυλακισμένοι κακοι  και πήραν και φυλακισμένα αρχεία κρυφά από το αρχείο των Ακανσας.

Η ομάδα τότε κατάλαβε ότι το μόνο που μένει είναι η ομάδα. Κάθισαν να τους συλλάβουν, μη φωνάζοντας και ξέθαβαν τους υπολοιπους κακους οι ανθρωποι που δεν ηξεραν της εξουσιας εκτος ουσιας  και κακούς, και μπήκαν φυλακή. Όμως είχαν χαρά που ήταν μέσα και ήξεραν πολύ καλά σε λίγο θα τους απελευθέρωναν γιατί η ανθρωπότητα πάλι θα κινδύνευε από κάτι άλλο και έπρεπε να την σώσουν. Ξανά πήραν τις φωτεινές δυνάμεις-όπλα και έγιναν πάλι μέλη του ναού του φωτός.

 

ΕΤΣΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΠΑΝΤΩΣ

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΣΕ ΑΟΡΑΤΑ ΠΕΔΙΑ

 

Ενας από την ομάδα όσο ήταν κοντά ήταν καλά, μόλις έφυγε λίγο άρχισαν τα όργανα, αλλά ο δάσκαλος και οι μαθητές ξαναμαζεύτηκαν κα είπαν ο πλησίον και ο ένας για τον άλλο. Ξαναθυμήθηκαν ποιοι είναι και έκαναν και τράβηξαν τα πάντα για να επαναφέρουν τη Νία. 

Όμως η Νία ήταν και όλο το καλά κρυμμένο κακό των ανθρώπων, σκεπτομορφές, για αυτό και τους φυλάκισαν… Ποιους; Αυτούς που είχαν πιάσει τους κακούς, και που να μιλήσουν και να πουν ότι το έκαναν για το καλό της ανθρωπότητας, σε ποιον που να το καταλάβει

 

 

Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News και στο instagram για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.