Πώς ο Τσώρτσιλ υπονόμευσε την Ελλάδα
Η συμπλήρωση 80 χρόνων από τα Δεκεμβριανά προκάλεσε σειρά επετειακών αφιερωμάτων, συζητήσεων και συνεδρίων. Δυστυχώς για άλλη μία φορά με τη συνοδεία άσχετων και άκαιρων μικροκομματικών αντιπαραθέσεων. Παρέλκουν συγκεκριμένες υπομνήσεις, άλλωστε έγιναν θέαμα urbi et orbi. Παρουσιάζει, όμως, εξαιρετικό ενδιαφέρον ότι, ακόμα και σήμερα, απουσιάζει ο πραγματικός αναστοχασμός για τον κομβικό και μοιραίο ρόλο του Τσώρτσιλ στην ανάσχεση των εθνικών μας συμφερόντων.
Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε πως συνιστά δείγμα ασύγγνωστης αμβλύνοιας κάθε προσπάθεια μείωσης της σημασίας και του αντίκτυπου του προσώπου Τσώρτσιλ στην παγκόσμια πολιτική ιστορία. Τούτο όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για την ιδιαίτερη «ασυλία» της οποίας απολαύει, ειδικά μάλιστα ανάμεσα σε συμπλεγματικά μυαλά που έχουν μείνει στην παλαιά αφήγηση περί «αντιφασιστικής νίκης» και προσδίδουν στον Τσώρτσιλ ιδιότητες ήκιστα ανταποκρινόμενες στις αληθινές του στοχεύσεις.
Χίτλερ, Στάλιν και Τσώρτσιλ υπήρξαν όλοι εχθροί των γεωπολιτικών επιδιώξεων της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Ο Χίτλερ μας κατέσφαξε και παραχώρησε Μακεδονία και Θράκη στους Βουλγάρους, οι οποίοι ξεπέρασαν τους Ναζί σε θηριωδίες. Ο Στάλιν ομοίως θα παραχωρούσε Μακεδονία και Θράκη στους Βουλγάρους καθώς η υλοποίηση της Μεγάλης Βουλγαρίας του Αγίου Στεφάνου θα εξασφάλιζε άμεση πρόσβαση στο Αιγαίο και, επέκεινα, στην Ανατολική Μεσόγειο στην ΕΣΣΔ, ουσιαστικά ακυρώνοντας ταυτόχρονα τα Στενά και την ανάγκη κατευνασμού των Τούρκων από πλευράς Κρεμλίνου.
Ερχόμαστε τώρα στον Τσώρτσιλ. Επιθυμούσε (το 1945) να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα στους Τούρκους για να τους καλοπιάσει ενώπιον του επερχόμενου Ψυχρού Πολέμου. Η Ελλάδα κατάφερε να πετύχει την Ένωση των Δωδεκανήσων χάρη σε έναν ευφυή και ριψοκίνδυνο ελιγμό του τότε ΥΠΕΞ, του άδικα λησμονημένου Ιωάννη Σοφιανόπουλου, ο οποίος με την υιοθέτηση των θέσεων της Μόσχας στο θέμα της εισδοχής της Αργεντινής στον ΟΗΕ ανησύχησε τους Αμερικανούς, οι οποίοι έσπευσαν να συγκατανεύσουν στην Ένωση.
Αλλά το σπουδαιότερο κακό το έκανε ο Τσώρτσιλ ήδη από τα χρόνια της Κατοχής. Για το μεγάλο λιμό του 1941-42 εκτός από τους Ναζί απαράγραπτες ευθύνες φέρει και ο Τσώρτσιλ με το ναυτικό αποκλεισμό και την τεχνητή έλλειψη τροφίμων, καθώς για τη βρετανική στρατηγική οι ζωές των Ελλήνων ήταν φθηνές και ασήμαντες.
Στο ζήτημα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Τσώρτσιλ, εκμεταλλευόμενος και τους ερασιτεχνικούς, ανεπιτήδειους και εν γένει θεοβλαβείς χειρισμούς της ηγεσίας του ΕΑΜ με τα επάλληλα στρατιωτικά κινήματα στη Μέση Ανατολή, δημιούργησε και καθοδήγησε μια επιλεγμένη Μασονία αξιωματικών που αργότερα μετεξελίχθηκε στον ΙΔΕΑ, ο οποίος τυράννησε και λεηλάτησε την εθνική μας άμυνα και οδήγησε σε εξαμβλωματικές μεταλλάξεις όπως η ΕΕΝΑ ή «μικρός ΙΔΕΑ» του παντάπασι γνωστού Γιώργου Παπαδόπουλου.
Και στα ταραγμένα χρόνια του Μεσοπολέμου υπήρχαν πραξικοπήματα και στρατιωτικοπολιτικές διαπλοκές. Όμως ο Τσώρτσιλ πραγματοποίησε ποιοτική μεταβολή, με στόχο την καθυπόταξη της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ο Πλαστήρας, ο Κονδύλης, ο Γαργαλίδης ή ο Οικονόμου ήταν πρώτα και πάνω απ’ όλα βενιζελικοί ή βασιλόφρονες. Μπορεί να επενέβαιναν στρατιωτικά στην πολιτική ζωή, αλλά δεν επεδίωκαν τη δημιουργία μιας κλειστής κάστας αξιωματικών που θα υπέτασσε τα εθνικά συμφέροντα στους ξένους και θα επιτελούσε ρόλο ultimum refugium αλλογενών επικυρίαρχων.
Η υγεία και η αρραγής ενότητα των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η ζωντανή προοπτική του Ελληνισμού. Αντί να οικοδομήσει αεροναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο, με ανάπτυξη του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, ο σχεδιασμός του Τσώρτσιλ (σαφώς εντελής από πλευράς βρετανικών προτεραιοτήτων…) τον οποίο, εκόντες άκοντες, υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν οι αρμόδιοι Έλληνες, προέβλεπε επικέντρωση σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας για ανάσχεση του κομμουνισμού. Ο Καραμεσίνης έφτασε στον πέμπτο όροφο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού μόλις το 1946. Είχε προηγηθεί ο ίδιος ο Τσώρτσιλ μαζί με τον Ήντεν που έστησαν ό,τι μετέπειτα αποκλήθηκε Προβιά.
Ενώ στην Κύπρο θέριευε ο αγώνας της ΕΟΚΑ, στη Σχολή Πολέμου γίνονταν ακόμα μαθήματα με βάση τις προτεραιότητες του Τσώρτσιλ εν έτει 1944 π.χ. «βόρειον κράτος επιτίθεται κατά της Ελλάδος». Όπερ έδει δείξαι… Είχε πλήρως εννοήσει ο Τσώρτσιλ τη συμβουλή του Χάλφορντ Μακίντερ ότι πιθανός έλεγχος της Ελλάδας από μια Ευρασιατική δύναμη θα ισοδυναμούσε με επικράτηση στην «Παγκόσμια Νήσο». Τα ίδια ακριβώς θυμάμαι να μου επισημαίνει ο δάσκαλός μου στις διεθνείς σχέσεις Κρίστοφερ Κόκερ, που τόσο άδικα χάσαμε νωρίς.
Η εθελοδουλία και η αυτο-αποικιοποίηση δεν έπαψαν. Η ελληνική πολιτεία ακόμα και σήμερα συνεχίζει να τιμά ανθρώπους όπως ο Θέμης Μαρίνος ή ο Άγγελος Έβερτ, των οποίων η σχέση με τις βρετανικές υπηρεσίες δεν τελείωσε το 1945· αντίθετα, συνεχίστηκε και κατά την κρίσιμη περίοδο που παιζόταν η Ένωση της Κύπρου, την οποία ενταφίασε η Ζυρίχη. Ας όψονται τα «Μνημόνια Πιπινέλη», με τα οποία όσοι είχαν περάσει τις προφορικές εξετάσεις, πέρασαν και τις γραπτές…
Το ζήτημα δεν είναι μόνο ιστορικό. Το 1998 δημιουργήθηκε το Ελληνοτουρκικό Φόρουμ, με εμπνευστή τον Τζέιμς Μπρους-Λόκχαρτ (για τους φίλους Τζέιμι), ο οποίος όλοι γνωρίζουν για ποια αξιότιμη υπηρεσία εργαζόταν. Σε αυτό το Φόρουμ μετέχουν παράγοντες (και παραγοντίσκοι…) του δημοσίου βίου, μεταξύ των οποίων και άτομα στο περιβάλλον πρώην ή νυν πρωθυπουργών. Το 2024, ακόμα με τα μυαλά (ή τα μη μυαλά) του 1944.
Τελειώνουμε με μία φαινομενικά ευτράπελη υπόμνηση. Ο Τσώρτσιλ πέθανε χρωστώντας λεφτά σε πολλά μέρη στην Ελλάδα, ιδίως στη Ρόδο. Μίζερος και φραγκοφονιάς μια ζωή, εκμεταλλευόταν τη φιλοξενία του Ωνάση και δύο άλλων γνωστών ελληνικών οικογενειών (ειδικά η μία, διαδραματίζει και σήμερα σημαίνοντα ρόλο). Έτσι γίνεται με τους εχθρούς της Ελλάδας. Άλλωστε και ο Γκένσερ, ο άνθρωπος που διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία, πέθανε χρωστώντας λεφτά στη Σκιάθο. Τροφή για σκέψη…
Militaire News
Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News και στο instagram για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια