Άγιος Ανδρέας το Ελληνικό χωριό του Περου που ειναι πιο Έλληνες και απο εμάς.
Φώτιος Τούμπανος
Άγιος
Ανδρέας το Ελληνικό χωριό του Περου που ειναι πιο Έλληνες και απο εμάς.
Αγαπουν και σέβονται το ιερό μέρος που τους φιλοξένησε αλλα η Ελλάδα
ειναι ακόμα και σημερα στην καρδιά τους.
Τό 1860 στό Πίσκο στο Περού , 7 Έλληνες ναυτικοί σώθηκαν απο κάποιο ναυάγιο και κολυμπόντας βγείκαν στις παραλίες μεταξύ Παράκας και Πίσκο τού Περου.
Έμειναν εκεί παντρεύτηκαν γυναίκες Περουβιανές κάνανε οικογένειες και εγκαταστάθηκαν οριστικά στο Περου.
Η Ελλάδα ποτέ δεν έπαψε να μην υπάρχει ή να ξεχαστεί τόσο απο αυτους αλλα πολυ περισοτερο αφού έγινε παράδοση και διατηρείται δυναμικά με την παρουσία όλων των ηλικιών η άσβηστη φλόγα της καταγωγής τους μέχρι και σήμερα,που ακόμη και χωρίς την Ελληνική γλώσσα, τιμούν τις Εθνικές Επετείους.
Σήμερα εχουν ελληνικό χωριό με το ονομα του Άγιος
Ανδρέας εχουν πλατεία ελληνική που η σημαία μαζι με του Περου κάθε πρωί
κυματίζουν στον καταγάλανο ουρανο.
Εχουν ελληνικά ονόματα σε Περουβιανά εστιατόρια οπως Crecia και typico Crecia εχουν Ελληνικό δρόμο με το ονομα Crecia Ελληνική εκκλησία τόν Άγιο Αντρέα, εχουν ιερέα και η παράδοση τους ακόμα κρατάει οπως και η αγαπη τους για την Ελλάδα. Το Ελληνικό κράτος (;;) τους έχει ξεχασμένους, ποτέ κανένας δέν πρόσφερε μια ελπίδα σε αυτους έστω και ´ενα βιβλίο που να μπορούνε τα μικρά παιδια να αρχίσουν να γράφουν και να διαβάζουν κατι το ελληνικό που τόσο αγαπουν.
Τα ισπανικά ειναι 80% Ελληνικά, θα ήτανε πολυ εύκολο για να τα μιλήσουν, έστω και μέ προφορά ή και μια δικιά τους διάλεκτο. Ειναι αμαρτία να υπάρχει μια τόσο δραματική ιστορία και να αγαπουν τόσο πολυ την Ελλάδα και η κυβερνήσεις να γυρνάνε τα μάτια άλλου; Πρέπει να ενώσουμε τους Έλληνες, αλλα οχι με ανθελληνες πρωθυπουργούς που ενδιαφέρονται για αλλα ανθελληνικά συμφέροντα.
Μιά παράξενη αλλά αληθινή ιστορία.
Το 1880, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Περού και Χιλής, συνέβη το εξής: Σε μια αιματηρή επιδρομή των Χιλιανών κατά του χωριού Σαν Αντρές του Περού, οι Χιλιανοί στρατιώτες σκότωναν αδιακρίτως τους κατοίκους του χωριού.
Οταν λοιπόν έγινε η φονική επιδρομή, μαζεύτηκαν όλοι οι Ελληνες σε ένα σπίτι, δηλαδή καλύβα (γιατί ο Αγιος Ανδρεας ειναι ένα πολυ φτωχώ χωριό ακόμα και σημερα) μαζί με πολλούς Περουβιανούς κατοίκους, κλειδώθηκαν μέσα, ύψωσαν την ελληνική σημαία και περίμεναν με αγωνία.
Και τότε έγινε το θαύμα!
Οι Χιλιανοί στρατιώτες που είχαν ξεκληρίσει όλο το χωριό, δεν πείραξαν καθόλου το σπίτι με την ελληνική σημαία, αντίθετα τους έδωσαν τρόφιμα και μερικά φάρμακα. Κανένας ακόμα δεν ξέρει γιατι, αλλα υπάρχει ακόμα το μυστήριο που ακόμα δεν εχει λυθεί,οπως και χιλιάδες άλλα μυστήρια στο Περου και στην ομοιότητα ιστορίας, γλώσσας, κτηρίων, αρχαίων και πολλα αλλα που σε δένει αμέσως με την Ελλάδα. Και οχι μόνο στο Περου αλλα σε ολη την νότια Αμερική.
Οι απόγονοι 6ης, 7ης και τώρα πια 8ης γενιάς αυτών των 7 Ελλήνων ναυτικών, είναι περίπου 650 άτομα και αποτελούν την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές. Οι περισσότεροι δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα. Γιορτάζουν την μέρα που σώθηκαν, αλλά και ελληνικές γιορτές, όπως την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου με επίσημο τρόπο και στις γιορτές τους ακούγεται πάντα ο ελληνικός Εθνικός Υμνος μαζί με τον Εθνικό Υμνο του Περού.
Ονόματα όπως Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis και Constantinou είναι τα πιο συνηθισμένα στο San Andres. Κάποιοι από αυτούς δεν μοιάζουν σε τίποτα στην όψη με Ελληνες. Οπως η γιαγιά στο βίντεο που ακολουθεί και της παραδίδουν την ελληνική σημαία. Δεν μοιάζει με Ελληνίδα εξωτερικά και μιλάει ισπανικά. Πρατηρήστε πως σφίγγει τη σημαία στην αγκαλιά της λέγοντας: "Μi sangre! mi sangre!" (το αίμα μου! το αίμα μου!)
Οι άνθρωποι αυτοί, τα μακρινά αδέρφια
μας, μάς γεμίζουν χαρά και υπερηφάνεια. Αφιερωμένο σε μερικούς
στενόμυαλους ανθρώπους γεμάτους με φανατισμό και κακώς εννοούμενο
εθνικισμό, για να ανοίξουν τα μάτια τους. Και κυρίως τις καρδιές τους.
Οι πρώτοι που τους ξέχασαν ειναι η κυβέρνηση της Ελλαδας. Εμεις
ΟΧΙ......
Εγώ απο μεριά μου θέλω να ευχαριστήσω το Περου που φιλοξένησε τα αδέλφια μας και που μπόρεσαν και έφτιαξαν οικογένειες και ζουνε σε ένα ξένο για εμας αλλα κράτος δικό τους και φιλόξενο.
Εχω την τιμη να γνωρησω τον Yvan Gross που οι ρίζες του ειναι απο τους πρώτους ναυτικούς και συγκεκριμένα απο τον Κονμινό ή Κομνινό που ειναι ένας θαυμάσιος κύριος και εχει γράψει και ´ενα βιβλίο για τους Έλληνες του Αγίου Αντρέα.
https://youtu.be/74UjNjCpVPQ
Τό 1860 στό Πίσκο στο Περού , 7 Έλληνες ναυτικοί σώθηκαν απο κάποιο ναυάγιο και κολυμπόντας βγείκαν στις παραλίες μεταξύ Παράκας και Πίσκο τού Περου.
Έμειναν εκεί παντρεύτηκαν γυναίκες Περουβιανές κάνανε οικογένειες και εγκαταστάθηκαν οριστικά στο Περου.
Η Ελλάδα ποτέ δεν έπαψε να μην υπάρχει ή να ξεχαστεί τόσο απο αυτους αλλα πολυ περισοτερο αφού έγινε παράδοση και διατηρείται δυναμικά με την παρουσία όλων των ηλικιών η άσβηστη φλόγα της καταγωγής τους μέχρι και σήμερα,που ακόμη και χωρίς την Ελληνική γλώσσα, τιμούν τις Εθνικές Επετείους.
Εχουν ελληνικά ονόματα σε Περουβιανά εστιατόρια οπως Crecia και typico Crecia εχουν Ελληνικό δρόμο με το ονομα Crecia Ελληνική εκκλησία τόν Άγιο Αντρέα, εχουν ιερέα και η παράδοση τους ακόμα κρατάει οπως και η αγαπη τους για την Ελλάδα. Το Ελληνικό κράτος (;;) τους έχει ξεχασμένους, ποτέ κανένας δέν πρόσφερε μια ελπίδα σε αυτους έστω και ´ενα βιβλίο που να μπορούνε τα μικρά παιδια να αρχίσουν να γράφουν και να διαβάζουν κατι το ελληνικό που τόσο αγαπουν.
Τα ισπανικά ειναι 80% Ελληνικά, θα ήτανε πολυ εύκολο για να τα μιλήσουν, έστω και μέ προφορά ή και μια δικιά τους διάλεκτο. Ειναι αμαρτία να υπάρχει μια τόσο δραματική ιστορία και να αγαπουν τόσο πολυ την Ελλάδα και η κυβερνήσεις να γυρνάνε τα μάτια άλλου; Πρέπει να ενώσουμε τους Έλληνες, αλλα οχι με ανθελληνες πρωθυπουργούς που ενδιαφέρονται για αλλα ανθελληνικά συμφέροντα.
Μιά παράξενη αλλά αληθινή ιστορία.
Το 1880, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Περού και Χιλής, συνέβη το εξής: Σε μια αιματηρή επιδρομή των Χιλιανών κατά του χωριού Σαν Αντρές του Περού, οι Χιλιανοί στρατιώτες σκότωναν αδιακρίτως τους κατοίκους του χωριού.
Οταν λοιπόν έγινε η φονική επιδρομή, μαζεύτηκαν όλοι οι Ελληνες σε ένα σπίτι, δηλαδή καλύβα (γιατί ο Αγιος Ανδρεας ειναι ένα πολυ φτωχώ χωριό ακόμα και σημερα) μαζί με πολλούς Περουβιανούς κατοίκους, κλειδώθηκαν μέσα, ύψωσαν την ελληνική σημαία και περίμεναν με αγωνία.
Και τότε έγινε το θαύμα!
Οι Χιλιανοί στρατιώτες που είχαν ξεκληρίσει όλο το χωριό, δεν πείραξαν καθόλου το σπίτι με την ελληνική σημαία, αντίθετα τους έδωσαν τρόφιμα και μερικά φάρμακα. Κανένας ακόμα δεν ξέρει γιατι, αλλα υπάρχει ακόμα το μυστήριο που ακόμα δεν εχει λυθεί,οπως και χιλιάδες άλλα μυστήρια στο Περου και στην ομοιότητα ιστορίας, γλώσσας, κτηρίων, αρχαίων και πολλα αλλα που σε δένει αμέσως με την Ελλάδα. Και οχι μόνο στο Περου αλλα σε ολη την νότια Αμερική.
Οι απόγονοι 6ης, 7ης και τώρα πια 8ης γενιάς αυτών των 7 Ελλήνων ναυτικών, είναι περίπου 650 άτομα και αποτελούν την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές. Οι περισσότεροι δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα. Γιορτάζουν την μέρα που σώθηκαν, αλλά και ελληνικές γιορτές, όπως την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου με επίσημο τρόπο και στις γιορτές τους ακούγεται πάντα ο ελληνικός Εθνικός Υμνος μαζί με τον Εθνικό Υμνο του Περού.
Ονόματα όπως Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis και Constantinou είναι τα πιο συνηθισμένα στο San Andres. Κάποιοι από αυτούς δεν μοιάζουν σε τίποτα στην όψη με Ελληνες. Οπως η γιαγιά στο βίντεο που ακολουθεί και της παραδίδουν την ελληνική σημαία. Δεν μοιάζει με Ελληνίδα εξωτερικά και μιλάει ισπανικά. Πρατηρήστε πως σφίγγει τη σημαία στην αγκαλιά της λέγοντας: "Μi sangre! mi sangre!" (το αίμα μου! το αίμα μου!)
Εγώ απο μεριά μου θέλω να ευχαριστήσω το Περου που φιλοξένησε τα αδέλφια μας και που μπόρεσαν και έφτιαξαν οικογένειες και ζουνε σε ένα ξένο για εμας αλλα κράτος δικό τους και φιλόξενο.
Εχω την τιμη να γνωρησω τον Yvan Gross που οι ρίζες του ειναι απο τους πρώτους ναυτικούς και συγκεκριμένα απο τον Κονμινό ή Κομνινό που ειναι ένας θαυμάσιος κύριος και εχει γράψει και ´ενα βιβλίο για τους Έλληνες του Αγίου Αντρέα.
https://youtu.be/74UjNjCpVPQ
Φώτης Τούμπανος
Δεν υπάρχουν σχόλια