Ένα ποιήμα ύμνος για τήν ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑ ΜΑΝΑ κ τους αγωνες της

  

  Βγάλε τα όπλα μάνα μου!..μαζί και τα φυσέκια!
να βγω ξανά μες στα βουνά!..αντάρτικο να φτιάξω!
με Μακεδόνες μάνα μου!..ξανά να ανταμώσω! χίλια παιδιά ρε μάνα μου!..όλα να τ΄αρματώσω!
να τραγουδούν για σένα νε!..μεσ΄στα βουνά τις νύχτες!
και να τρομάζουν μάνα μου!..όσοι θα τους ακούνε!
όταν τραγούδια στα βραχιά!..για σένα θα αντηχούνε!
Τα άρματα ολημερίς!..για σένα να κρατάνε!
κι αν χρειαστεί κι όταν το θες!..για σένα να φλογάνε!
Μέχρι στην κόλαση θα παν!..για σε να πολεμήσουν!
κι όταν τον χάρο τον εβρούν!..κι αυτόν θα τον εσβήσουν!
Όσοι στο δρόμο τους βρεθούν!..και παν να τους χαλάσουν!
μήτε στιγμή θα το σκεφτούν!..πως την ζωή θα χάσουν!
Όλοι το ξέρουν μάνα μου!..έχεις παιδιά ακόμα!
που τα γεννήσαν Έλληνες!..απ΄ το δικό σου χώμα!
και σένα νε σε νοιάζονται!..και δε θα σε πουλήσουν!
κι αν χρειαστεί με άρματα!..για σε θα πολεμήσουν!
Τους Μακεδόνες μάνα μου!..όλοι να τους φοβούνται!
γιατί μπορούνε όταν το θες!..σε πόλεμο να μπούνε!

 Λεωνιδας Αλεξανδρου