ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

Η ποντιακή αντίσταση

Οι Έλληνες του Πόντου αρχίζουν να οργανώνουν ομάδες αυτοάμυνας των χωριών τους

Χαρακτηριστικό των συνθηκών οργάνωσης των ένοπλων ομάδων των Ελλήνων είναι τα γεγονότα της Σαντάς. Στις 17 Δεκεμβρίου 1917,

 σε Γενική τους Συνέλευση οι κάτοικοι αποφασίζουν την ίδρυση αντάρτικων ομάδων

 για να προστατευθούν από τις επιθέσεις που οργάνωναν κατά καιρούς τουρκικές συμμορίες. 

Το σύνθημα που κυριάρχησε στη συνέλευση ήταν: «Να ληστέψουμε τους ληστές».

 Μεγάλη συμμετοχή στις ένοπλες ομάδες έχουν και οι γυναίκες.

 Η σημαντικότερη αντάρτικη ομάδα της περιόδου ως το 1918, 

έχει για αρχηγό την καπετάνισσα Πελαγία,

 η οποία αναλαμβάνει την διοίκηση μετά τον θάνατο του άντρα της. 

Ένα τραγούδι των Ελλήνων της Πάφρας του Δυτικού Πόντου,

 που αναφέρεται στη συμμετοχή των γυναικών έχει τους εξής στίχους:

«Από τις γυναίκες των Παφραλήδων

πήραν τα όπλα οι μισές

για να διώξουν τους Τούρκους.

Σκοτώθηκαν όλες!».

Σύντομα το κίνημα φουντώνει. Στην ακμή του αριθμεί σε περισσότερους από 18.000 ένοπλους. 

Μέχρι το τέλος όμως θα χαρακτηρίζεται από την πολυδιάσπαση. 

Oπως μας πληροφορεί ένας οπλαρχηγός εκείνης της περιόδου, 

το ποντιακό αντάρτικο στην ακμή του ήταν μοιρασμένο σε 300 ομάδες με ξεχωριστούς καπετάνιους.

 Οι τουρκικές πηγές μιλούν για 25.000 αντάρτες που έγιναν 

«ο φόβος και ο τρόμος των τουρκικών χωριών». Οι απόψεις ότι πρέπει να γίνει «Γενική Επανάσταση» 

των Ελλήνων σε συνδυασμό με την προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων με στόχο 

την δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, αρχίζουν να διατυπώνονται δημόσια.

 Οι αντάρτες προμηθεύονται τον οπλισμό τους από τις μάχες, 

το παράνομο δίκτυο που έχουν δημιουργήσει στις ελληνικές κοινότητες της Ρωσίας 

και την ρωσική βοήθεια.

Ο αγώνας είναι εξαιρετικά σκληρός.

 Στις 13 Δεκεμβρίου 1916 ο Γερμανός πρεσβευτής Kuhlmann ενημερώνει 

τον αρχικαγκελάριο Holweg στο Βερολίνο:

«Οι πρόξενοι Σαμψούντας (Bergfeld) kαι Κερασούντας(Schede) 

αναφέρουν για τις άμεσα απειλούμενες μετατοπίσεις των ελληνικών παραλιακών πληθυσμών…

 Μέχρι τώρα δολοφονήθηκαν 250 αντάρτες. Αιχμαλώτους δεν κρατούν. Πέντε χωριά πυρπολήθηκαν.»