ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ 

Όλα στην γη μετριούνται 
με τον χρόνο εμείς μετράμε τον χρόνο μας 
εμείς σαν ενέργεια πόσο έργο θα παραξουμε σε ένα ορισμένο χρόνο 
πόσο διάστημα θα μεταφέρουμε σε ένα
 ορισμένο χρόνο 
πόσα ηλεκτρόνια ενργοποιουνται σε χρόνο και όλα πάνω σε ένα μοτίβο
 ενα πλαίσιο χρόνου που εμείς σαν ενέργεια
 μπορούμε να μετρηθούμε να ενεργοποιησουμε να δούμε να διάγουμε να τρέξουμε 
και όλα πάνω σε ενα μοτίβο 
που διέπει ο χρόνος

Όμως αφού όλα μετριούνται πάνω 
σε αυτό το πλαίσιο του χρόνο με τις υποδιαιρεσεις του που εμείς θέσαμε
 ποτέ μα ποτέ δεν είδαμε μέσα από το πρίσμα 
του χρόνου που βρισκόμαστε 

Ετσι λοιπόν εαν εμείς τρέχουμε ενεργοποιουμε 
γοργά  γρήγορα 
τότε για τον χρόνο από την σκοπιά του χρόνου 
αν βλέπουμε 
είναι σαν εκείνος να χάνει έδαφος και να τρέχει πιο αργά

Αν εμείς ενεργοποιουμε αργά
 τότε από την οπτική του χρόνου  εκείνος 
είναι ένας γοργός ΛΑΓΟΣ 
 τρέχει γρήγορα 

Δηλαδή ακριβώς το αντίθετο 
από ότι εμείς αντιλαμβανομαστε 

Λέμε τώρα τελευταία ότι ο χρόνος 
τρέχει γρήγορα έχουν μειωθεί οι ώρες 
δεν είναι γιατί εμείς τρέχουμε γρήγορα ηη τα γεγονότα 

Ειναι γιατί εμείς πάμε πολύ αργά ..
τα γύρω τρέχουν σε ρυθμό χρόνου,,,,

Εμείς πάμε τόσο αργά που ο χρόνος φτάνει στο τέρμα που εμείς 
θα φτάσουμε αλλά εμείς ποτέ δεν φτάνουμε 
ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ ΌΤΑΝ ΠΡΈΠΕΙ 
 γιατί απλούστατα έχει φροντίσει ο ίδιος
 εμείς να χαζεύουμε ηη να τσακωνόμαστε στο δρομο ΜΑΣ .....ΟΠΟΤΕ ΠΕΡΝΆΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΞΑΝΑΠΕΡΝΑΕΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΤΟΥ 
ΆΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΤΆΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΑΡΓΟΠΟΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΊΗΣΗ ΜΑΣ 

 ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΕΛΙΚΆ ΦΤΆΣΟΥΜΕ 
ΚΑΙ ΦΑΝΕΊ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ..

ΛΈΜΕ,, ΡΕ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ...


δεν πέρασε μια και δυο φορές απλά 
εμείς δεν είδαμε 
αφού μας είχε βάλει και τρωγόμασταν 
ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ 
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΤΟΥΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ //
ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΌΜΑΣΤΕ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 2000 
ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΣΤΟ 90 ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΗΗ
 ΚΑΙ ΟΠΟΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΣΕ ΕΜΑΣ  ΠΕΡΑΣΕ 
ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΖΕΎΑΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ..

τα ουσιαστικά μετά των εμπειριών 
κάπου χάθηκαν 
που έπρεπε εκεί να δώσουμε
 την ενεργοποιηση μας 
σαν μετά από γνώση εμπειρία ,,

,δεν μπορεί να ξέχασες το διάβασμα και την μέρα που εξετάστηκες ,,
,,και να θυμάσαι όλα τα άλλα 
που ίσως δεν είχαν και κανένα σκοπό
 σε διαμόρφωση ύπαρξης ....

Ο χρόνος ξέρει το ελάττωμα του
 ότι άμα εμείς είμαστε 
 σε ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ 
τότε αυτός πάει αργά μέχρι που μας χάνει ....

Καιρός είναι να ενεργοποιηθουμε απέναντι στο 
στενό πλαίσιο του μετρήσιμου χρόνου 
εξάλλου το μυαλό των ανθρώπων 
δεν μπαίνει σε μετρήσιμες έννοιες
 αφου μπορεί να τρέχει αυτόματα 
άνευ χρόνου και ταυτόχρονα παντού 

σκέψου βραδέως πραξε ταχέως 
το γοργόν [γρήγορο] και χαριν έχει 
πουθενά σε ελληνικό ρητό κάνει σύγκριση με χρόνο 
γιατί απλά αν είσαι και παπάς με την 
αράδα σου θα πας ..
.γιατί ο χρόνος έχει αράδα μετριέται
 ενώ
 ο νους οχι ,,,,,,,,,

ΣΗΜΑΤΩΡΟΣ