Η Νεφέλη στη μυθολογία

Ο αρχαιοελληνικός μύθος λέει πως ο Ιξίονας ο Λαπίθης είχε δολοφονήσει με δόλο το πεθερό του  Δηιονέα και καταλήφθηκε από μανία. Κατόπιν προσέφυγε στον Δία, ο οποίος τον λυπήθηκε και δέχθηκε να τον υποβάλλει σε κάθαρση από το μίασμα των φόνων που τον βάρυνε. Ο Δίας τον συμπάθησε κιόλας και έτσι ο Ιξίονας βρέθηκε καλεσμένος σε θεϊκό γεύμα στον Όλυμπο. Μέθυσε, όμως, και θέλησε να αποπλανήσει ερωτικά την Ηρα. Υπέθεσε πως η Ήρα θα ήταν δεκτική στην πρόθεσή του, αφού θα επιθυμούσε να εκδικηθεί το Δία για τις πολλές ερωτικές του απιστίες. Ο Δίας, όμως, μαντεύοντας τις προθέσεις του Ιξίονα, έδωσε σε ένα σύννεφο (=νεφέλη) τη μορφή της Ήρας και ο Ιξίων, υπερβολικά μεθυσμένος, δεν κατάλαβε την απάτη με αποτέλεσμα να συνευρεθεί με το νέφος. Ο Δίας τον συνέλαβε επ’ αυτοφώρω και τότε πρόσταξε τον Ερμή να τον μαστιγώσει ανηλεώς έως ότου εκείνος επαναλάβει τη φράση: «Πρέπει να τιμάμε τους ευεργέτες μας». Κατόπιν τον έριξε στον Τάρταρο και τον έδεσε σε έναν πύρινο τροχό που περιστρεφόταν αέναα στον ουρανό.

    Η ψεύτικη Ήρα μετά τη συνεύρεση της με τον Ιξίονα ονομάσθηκε Νεφέλη (=σύννεφο) και γέννησε το παιδί αυτής της επαφής, που ήταν ένα δίμορφο ον, το οποίο έλαβε το όνομα Κένταυρος, πρόγονο των Κενταύρων. Αυτοί ζούσαν στο Πήλιο και μάλιστα η Νεφέλη τους βοήθησε στη διαμάχη τους με τον Ηρακλή.

   Η Νεφέλη στη συνέχεια επέλεξε ως σύζυγό της το βασιλιά του Ορχομενού, Αθάμαντα, και γέννησε δύο παιδιά, το Φρίξο και την Έλλη. Αργότερα, όμως, ο Αθάμαντας πήρε ως δεύτερη σύζυγό του μία θνητή γυναίκα, την Ινώ (αργότερα έγινε θεότητα). Η Ινώ μισούσε το Φρίξο - κυρίως- και την Έλλη και ήθελε το θάνατό τους για να μπορέσει έτσι να δει στο θρόνο τα δικά της παιδιά, τον Λέαρχο και τον Μελικέρτη.

     Γι' αυτό έπεισε τις γυναίκες της Βοιωτίας να φρύξουν τους καρπούς που ήταν για σπορά και έτσι δεν ήταν δυνατό να φυτρώσουν. Για να απαλλαγεί η χώρα από το λιμό που τη βασάνιζε, ο Αθάμαντας έστειλε αποστολή στο μαντείο των Δελφών για να μάθει τι πρέπει να κάνει. Η Ινώ έπεισε και τους απεσταλμένους να πουν πως το μαντείο τάχα έδωσε χρησμό ότι πρέπει να θυσιαστεί ο Φρίξος. 

   Την ώρα που και τα δυο παιδιά ετοιμάζονταν να θυσιαστούν στο βωμό, η μητέρα τους η Νεφέλη άρπαξε και τα δυο παιδιά και τα έβαλε πάνω σε ένα χρυσόμαλλο κριάρι με ανθρώπινη μιλιά - δώρο του Ερμή-, που θα τα οδηγούσε σε μακρινή χώρα. Καθώς το κριάρι πετώντας περνούσε πάνω από τη θάλασσα μεταξύ Σιγείου και Χερρονήσου, η Έλλη ζαλίστηκε, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Από τότε η θαλάσσια αυτή περιοχή ονομάζεται Ελλήσποντος.

    Ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα, θυσίασε το κριάρι προς τιμή του Δία Φυξίου (των φυγάδων) και πρόσφερε το δέρμα στο βασιλιά Αιήτη. Αυτός το κρέμασε σαν ανάθεμα στην ιερή δρυ στο άλσος του Άρη και έδωσε την κόρη του Χαλκιόπη στο Φρίξο. Γι' αυτό το χρυσόμαλλο δέρας θα γίνει αργότερα η Αργοναυτική εκστρατεία.

nefelikallithirou