Οι τράπεζες καζίνο και η ευθύνη του κράτους» ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 19/3/2023

Οι τράπεζες καζίνο και η ευθύνη του κράτους»

Γράφει η ΑΙΘΡΑ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ Οικονομολόγος

Γιατί χρεοκοπούν οι τράπεζες στη Δύση; Επειδή οι πολιτικές ηγεσίες της Δύσης δεν ελέγχουν την «Αγία» ιδιωτική πρωτοβουλία! Οι τράπεζες της Δύσης ήδη, από την δεκαετία του 80, με τον πρώτο «ούριο άνεμο» του νεοφιλελευθερισμού, είναι οι μόνες αρμόδιες να καθορίζουν την πιστωτική τους πολιτική, για το πώς θα διαθέτουν τις καταθέσεις τους, σε τι ύψος θα καθορίζουν το κατώτερο επιτόκιο και ποιες θα είναι οι πηγές χρηματοδότησής τους. Στην ευρωζώνη οι εμπορικές τράπεζες υπόκεινται στον έλεγχο της ΕΚΤ και όχι των κρατών της ΟΝΕ που ωστόσο δεν τολμά να ασκεί τις εξουσίες της πάνω στις μεγάλες γαλλογερμανικές τράπεζες – καζίνα αφού οι Γαλλογερμανοί καζινοκαπιταλιστές είναι αυτοί που διορίζουν τον Διοικητή της ΕΚΤ!

Οι γαλλογερμανικές τράπεζες –  καζίνα είναι εμπορικές τράπεζες και αγορές χρεογράφων, με αντικείμενο δραστηριότητάς τους, στο 75% του τζίρου τους μέχρι το 2008, τις επενδύσεις σε χρηματοοικονομικούς τίτλους, π.χ. μετοχές, ομόλογα κ.α. που έχουν μεγαλύτερες αποδόσεις από τις καταθέσεις και οι μεγαλοκαταθέτες τις προτιμούν. Το μειονέκτημα τους είναι ότι ενέχουν το ρίσκο της απώλειας κεφαλαίων. Υπάρχει, ωστόσο, μια κατηγορία επενδυτών που επενδύουν τεράστια ποσά, είτε δικά τους είτε από δανειακά κεφάλαια, σε αξιόγραφα υψηλού ρίσκου, ήτοι, χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις και με τον κίνδυνο στον αγοραστή, με αντάλλαγμα «τρελά» κέρδη! Έτσι χρεοκόπησε η Deutsche bank, το 2008 λόγω της υπέρμετρης έκθεσής της στα τοξικά ομόλογα της  Lehman brothers που μετά την χρεοκοπία της τελευταίας δεν μπορούσαν να ρευστοποιηθούν. Στη συνέχεια η Γερμανία το 2010 επέβαλε την λιτότητα και τα μνημόνια στο νότο, με πρόσχημα τη δήθεν, ελληνική διάσωση, για την διάσωση των γερμανικών τραπεζών και των διεθνών κερδοσκόπων πιστωτών τους. Απόδειξη οι αλλεπάλληλες κρίσεις της ευρωζώνης, επειδή οι γερμανικές τράπεζες παραμένουν μέχρι σήμερα αφερέγγυες!

Επιπλέον, η κερδοσκοπία στερεί από την πραγματική οικονομία κεφάλαια, για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, για την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ τα κέρδη από την κερδοσκοπία  τα καρπούται μόνο ένα  άτομο, ο κερδοσκόπος.

Λόγος που η κερδοσκοπία θα πρέπει να τεθεί υπό κρατικό έλεγχο, για λόγους ηθικής τάξης, αφού πρόκειται για αντικοινωνική δραστηριότητα που βλάπτει σοβαρά το δημόσιο συμφέρον και την γενική ευημερία, με θύματα εκατομμύρια ανυποψίαστους ανθρώπους.

Ένα μέτρο που θα μπορούσε να περιορίσει δραστικά την κερδοσκοπία, είναι η απαγόρευση της ασφάλισης των εμπορικών τίτλων, ήτοι, της έκδοσης ασφαλίστρων κινδύνου των γνωστών CDS (Credit Default Swap) για την αύξηση του ρίσκου της απώλειας κεφαλαίων, που θα αποτρέψει την φυγή κεφαλαίων από την πραγματική οικονομία προς την κερδοσκοπία και την συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια των ολίγων που ευθύνεται για τις οικονομικές κρίσεις.

Και αυτό είναι καθήκον της Πολιτικής να το πράξει με μια διεθνή συμφωνία των  G20, που θα θέσει το μέτρο σε ισχύ, παγκοσμίως.   Γι’ αυτό τον σκοπό η Δύση χρειάζεται την βοήθεια Ρωσίας και  Κίνας για να θέσουν από κοινού υπό τον έλεγχο των κρατών, την κερδοσκοπία, καθώς οι ηγεσίες Ρωσίας και  Κίνας δεν ελέγχονται από τη διεθνή των αγορών. Με βάση αυτό το κριτήριο, συνεπώς, υπάρχει ο ήπιος καπιταλισμός όπου το κράτος ελέγχει τους ιδιώτες, όπως ισχύει σε Ρωσία και Κίνα και ο σκληρός, απάνθρωπος καπιταλισμός της Δύσης, όπου οι ισχυροί του χρήματος ελέγχουν τις κυβερνήσεις και μπροστά στο κέρδος τους δεν έχουν έλεος! Για τους λαούς βέβαια, υπάρχει και η λύση της αλλαγής στρατοπέδου!

Από Militaire News 

Μοιραστείτε το άρθρο, με αυτόν τον τρόπο μας επιβραβεύετε.

Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News και στο instagram για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.

Fair Notice -Mε επιφύλαξη παντός νόμιμου δικαιώματος:Το newsplanet09 όπως και η σελίδα μας newsplanet09 στο facebook απαγορεύει ρητώς από 9/6/20 οποιαδήποτε επισήμανση ή χαρακτηρισμό των άρθρων του από μη αναγνωρισμένες από το Ελληνικό κράτος, αλλά και τους διεθνείς νόμους προστασίας ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας άποψης και ιδεών από διαδικτυακές οργανώσεις, οι οποίες δεν συνάδουν με το Σύνταγμα & τους νόμους της χώρας μας, και τις οποίες δεν αναγνωρίζουμε.