2 Απριλίου 1954: Η παραίτηση Μαρκεζίνη και ο κλονισμός της κυβέρνησης Παπάγου
Ήταν 11 το πρωί της 2ας Απριλίου 1954 όταν οι πολιτικοί συντάκτες διάβαζαν έκπληκτοι την ανακοίνωση του πρωθυπουργικού γραφείου:
Ο υπουργός Συντονισμού κ. Σπ. Μαρκεζίνης υπέβαλε, δια λόγους υγείας, την από της θέσεως του υπουργού Συντονισμού παραίτησίν του.
Η παραίτησις εγένετο αποδεκτή.
Τα καθήκοντα του υπουργού Συντονισμού θα ασκή του λοιπού ο μέχρι τούδε υπουργός αναπληρωτής Συντονισμού κ. Θάνος Καψάλης…
Η είδηση ήταν εντυπωσιακή. Μέχρι τότε ο Σπύρος Μαρκεζίνης ήταν το… alter ego του Στρατάρχη και για πολλούς αυτός που τον οδήγησε στην πρωθυπουργία. Ήταν σύμβουλος του από το 1949, μαζί είχαν χαράξει την κάθοδο του στην πολιτική και είχαν γευτεί μόνο επιτυχίες με κορωνίδα τον θρίαμβο στις εκλογές του 1952 όταν με 49,22% ο Ελληνικός Συναγερμός όχι μόνο κέρδιζε τις εκλογές, αλλά με το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα είχε το 82% των βουλευτών (247).
Γελοιογραφία της εφημερίδας «Μακεδονία». Ένα μήνα αργότερα υλοποιήθηκε το σχέδιο του Μαρκεζίνη για τη διαγραφή δύο μηδενικών από τα νομίσματα. Και ο ανώνυμος γελοιογράφος μαζί με τα μηδενικά σημειώνει την αποχώρηση των συνεργατών του τέως υπουργού από την κυβέρνηση όπως αποτυπώθηκε στον ανασχηματισμό της κυβέρνησης
Ο Μαρκεζίνης ήταν ο ιθύνων νους του οικονομικού προγράμματος και ο πιο προβεβλημένος των υπουργών.
Παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η κυβέρνηση με τους σεισμούς στο Ιόνιο είχε καταφέρει να κερδίσει σχεδόν όλες τις αναπληρωματικές εκλογές που έγιναν στο ενδιάμεσο διάστημα. Βλέπετε τότε δεν υπήρχαν αναπληρωματικοί βουλευτές και η παραίτηση, η ακύρωση από το εκλογοδικείο ή και ο θάνατος οδηγούσαν και πάλι στις κάλπες.
Τι είχε συμβεί όμως στις σχέσεις Παπάγου – Μαρκεζίνη;
Αφορμή ήταν μια διαφωνία στο Συντονιστικό Συμβούλιο της 29ης Μαρτίου. Εκεί ανέβηκαν οι τόνοι. Ο Μαρκεζίνης χτύπησε το χέρι στο τραπέζι κι όταν του έγινε παρατήρηση από τον πρωθυπουργό αποχώρησε.
Από τους παριστάμενους κανείς δεν μίλησε για τη διαφωνία, πιθανότητα επειδή κανείς δεν τη θεώρησε σοβαρή. Τις επόμενες μέρες η κρίση κλιμακώθηκε. Ο Μαρκεζίνης έστειλε τρεις επιστολές στον πρωθυπουργό. Στην τελευταία υπέβαλε την παραίτησή του. Αμέσως μετά εκδόθηκε η ανακοίνωση.
Άλλωστε η οικονομική του πολιτική είχε σταθεροποιήσει την πάντα προβληματική ελληνική οικονομία. Η υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου κατά 50% είχε τονώσει τις εξαγωγές, οι εφοπλιστές έβαζαν την ελληνική σημαία στα πλοία τους δημιουργώντας τον μεγάλο εμπορικό στόλο και για πρώτη φορά μεταπολεμικά οι διεθνείς πιστωτικοί οίκοι έβλεπαν με συμπάθεια την ελληνική προσπάθεια.
Ο ίδιος ο Μαρκεζίνης υποστήριξε ότι μετά την απροθυμία των Αμερικανών να αυξήσουν την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα στράφηκε στη Γερμανία και ετοιμαζόταν να κάνει άνοιγμα στη Σοβιετική Ένωση.
Ο Παπάγος πάλι μίλησε για δεσμεύσεις που είχε αναλάβει εν αγνοία του ο υπουργός στις επαφές του με τη Δυτική (τότε) Γερμανία.
Οι πολιτικοί παράγοντες της εποχής θεωρούσαν ότι βιάστηκε ο υπουργός να γίνει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ή έστω υπουργός Εξωτερικών. Ήταν η εποχή που ξεκινούσε η κρίση στις σχέσεις με τους Άγγλους για την Κύπρο. Ο Παπάγος που δεν είχε και τις καλύτερες αναμνήσεις από τους Βρετανούς την περίοδο της Γερμανικής εισβολής το 1941 δεν είχε αποφασίσει, ακόμα, τη σύγκρουση. Ήθελε να εξαντλήσει όλες τις προσπάθειες να τους μεταπείσει. Φοβόταν ότι με τον Μαρκεζίνη δεν θα μπορούσε να ελέγξει τα πράγματα.
Οι αντιδράσεις του Αθηναϊκού Τύπου φανερώνουν την έκπληξη που διαχέεται σε όλα τα σχόλια της επόμενης μέρας, είτε πρόκειται για συμπλιτευόμενες, είτε για αντιπολιτευόμενες εφημερίδες.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο Παπάγος έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 1955. Ο Βασιλιάς Παύλος ανέθεσε την πρωθυπουργία στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που λίγο αργότερα δημιούργησε δικό του κόμμα την ΕΡΕ. Όσο για τον Μαρκεζίνη με το Κόμμα των Προοδευτικών συνεχισε την πολιτική του σταδιοδρομία.
Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News και στο instagram για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια